Filtr cząstek stałych

Filtr cząstek stałych (ang. diesel particulate filter, DPF) – filtr montowany w układach wydechowych silników wysokoprężnych, oczyszczający gazy spalinowe z cząstek sadzy i popiołu. Stosowane od 1980 roku, a w silnikach samochodowych od 1996 roku. Ich wprowadzenie pozwoliło wyeliminować emisję czarnego dymu, charakterystycznego dla starszych pojazdów z silnikami Diesla.

W celu eliminacji większej ilości cząstek stałych, jak również innych związków trujących, filtry cząstek stałych stosowane są w połączeniu z innymi układami zmniejszającymi ich ilość, tj. katalizatorami oxicat, DeNOx lub ich kombinacją w postaci katalizatorów czterofunkcyjnych. Przykładem może być układ CRT będący połączeniem katalizatora oxicat i filtra cząstek stałych.

Duża ilość cząstek stałych powstałych przy spalaniu paliwa w silnikach diesla powoduje, że silnik diesla nie spełnia rygorystycznej normy emisji spalin EURO 4 bez zastosowania filtra cząstek stałych. Silniki diesla bez filtra cząstek stałych osiągają jedynie normę EURO 3.

 

Zasada działania

Filtr ma postać przestrzennej struktury o bardzo dużej całkowitej powierzchni ścianek. Cząstki sadzy osiadają na porowatych ściankach lub włóknach, wykonanych z metalu, materiałów ceramicznych, lub specjalnego papieru (tylko w przypadku filtrów jednorazowych). Wydajność prawidłowo działającego filtra zawiera się w przedziale od 85% do 100%, co oznacza, że do atmosfery przedostaje się nie więcej niż 15% pierwotnej zawartości zanieczyszczeń w fazie stałej.

 

Regeneracja

Gromadzące się w filtrze cząstki sadzy powodują jego stopniowe zapychanie i utratę wydajności. W części pojazdów stosuje się filtry jednorazowe, wymagające wymiany po zapełnieniu filtra. Bardziej zaawansowanym rozwiązaniem jest samooczyszczanie filtra polegające na katalitycznym spalaniu sadzy po osiągnięciu przez filtr odpowiednio wysokiej temperatury (sadza spala się w temperaturze wyższej niż 600 st. Celsjusza). System ten nosi nazwę regeneracji pasywnej.

Stosowane są też aktywne systemy wypalania zgromadzonej w filtrze sadzy - na przykład okresowa zmiana trybu pracy silnika, w wyniku czego emituje on zwiększone ilości dwutlenku azotu, który przepływając przez filtr powoduje utlenianie zgromadzonej sadzy. Jeszcze innym sposobem aktywnej regeneracji filtra jest okresowe podgrzewanie go dodatkowym płomieniem wtryskiwanej do filtra mieszanki, w wyniku czego sadza ulega spaleniu.

Wśród cząstek stałych znajduje się też popiół pochodzący między innymi z oleju, dodatków do paliw, czy produktów zużycia i korozji silników. Popiół, w przeciwieństwie do sadzy nie ulega spaleniu do postaci gazowej w procesie regeneracji, tym samym akumulując się w filtrze cząstek stałych. Z tego powodu z czasem stopień zapełnienia filtra nieodwracalnie rośnie i okresy pomiędzy procesami regeneracji maleją. W momencie osiągnięcia przez filtr krytycznego poziomu napełnienia popiołem nie pozwalającego na jego zmniejszenie przez proces regeneracji komputer pokładowy sygnalizuje błąd w układzie oczyszczania spalin i konieczna jest wymiana, bądź mechaniczna regeneracja filtra poza pojazdem.

 

Technologia DPF CLEANING SYSTEMS ULTRA. Jest stosowana od kilku lat w krajach europejskich. Dzięki temu możemy zapewnić najefektywniejszy sposób renowacji. Nawet do 95% efektywności filtra. Odnawiamy DPF / FAP bez ryzyka uszkodzenia jego funkcjonalności.

 

Zalety czyszczenia DPF i metody DPF CLEANING SYSTEMS ULTRA:

•     Oszczędza pieniądze na nowy DPF
•     Zmniejszenie spalania
•     Dłuższa żywotność jednostki napędowej
•     Większa moc
•     Dłuższa praca twojej turbosprężarki
•     Pisemna gwarancja nawet do 12 miesięcy
•     Pewność szybkiej obsługi
•     Ekologiczna

Nie polecamy techniki czyszczenia DPF podstawowym sposobem które naruszają i uszkadzają ściany filtra, które mają służyć głównie do wyłapywania stałych zanieczyszczeń i sadzy. Wynikiem chemicznego i wodnego czyszczenia jest niedokładnie wyczyszczony DPF, który bardzo szybko się ponownie zapcha.

 

Interwencyjne metody – chemiczne i wysokociśnieniowe czyszczenie powoduje:

•     Zanieczyszczenie środowiska
•     Niedoskonałą renowację DPF
•     Złą operatywność
•     Skróconą żywotność
•     Niezdolność do ponownej regeneracji