Polish English German Russian

Filtr cząstek stałych (ang. diesel particulate filter, DPF) – filtr montowany w układach wydechowych silników wysokoprężnych, oczyszczający gazy spalinowe z cząstek sadzy i popiołu. Stosowane od 1980 roku, a w silnikach samochodowych od 1996 roku. Ich wprowadzenie pozwoliło wyeliminować emisję czarnego dymu, charakterystycznego dla starszych pojazdów z silnikami Diesla.

W celu eliminacji większej ilości cząstek stałych, jak również innych związków trujących, filtry cząstek stałych stosowane są w połączeniu z innymi układami zmniejszającymi ich ilość, tj. katalizatorami oxicat, DeNOx lub ich kombinacją w postaci katalizatorów czterofunkcyjnych. Przykładem może być układ CRT będący połączeniem katalizatora oxicat i filtra cząstek stałych.

Duża ilość cząstek stałych powstałych przy spalaniu paliwa w silnikach diesla powoduje, że silnik diesla nie spełnia rygorystycznej normy emisji spalin EURO 4 bez zastosowania filtra cząstek stałych. Silniki diesla bez filtra cząstek stałych osiągają jedynie normę EURO 3.